Beter laat dan nooit...

Al 55 dagen wonend in Sydney en nog steeds geen eerste blog? Kan eigenlijk niet he, maar hier is hij dan, beter laat dan nooit, mijn eerste blog!
Laat ik maar beginnen bij het begin, and don’t worry, ik zal het kort houden! 11 januari, de dag van vertrek! Na een geweldige surprise party en heerlijke dagjes weg met familie en vrienden, was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Het besef was er nog niet echt, maar moet toegeven dat ik wel een traantje heb gelaten op het vliegveld. Maar eenmaal in het vliegtuig, wat een heerlijk gevoel! Eindelijk mijn avontuur beginnen. Na een fijne vlucht werd het tijd om mijn hostfamily te ontmoeten! Mijn hostdad haalde mij op en aan het eind van de dag eindelijk mijn twee meiden ontmoet! Hele spontane en leuke meiden, 4 en 7 jaar. We sliepen dat weekend bij opa en oma in Canberra, want die maandag zouden we de sleutel krijgen van het nieuwe huis in Sydney. Ja dat ook nog, direct helpen verhuizen! Tijd om mijn jetleg weg te slapen had ik niet, maar ik moet toegeven dat ik er bijna geen last van heb gehad.
Maar na maandag begon het au pair leven direct. De kinderen hadden vakantie, dus ik had ze direct hele dagen. Maar goed moment om ze beter te leren kennen. Die donderdag zou hun moeder eindelijk thuiskomen van een werktrip en die had ik ook nog niet ontmoet. Daar was ik ook wel heel benieuwd naar. Helaas had zij wel veel last van haar jetleg dus de eerste dag heb ik haar nauwelijks gezien. Maar zo had ik tijd om lekker te zwemmen met de meiden, naar het park te gaan en gezellig spelletjes te doen. De volgende dag de moeder al wat meer kunnen spreken en de week erna zouden we 4 dagen naar de Goldcoast gaan, dus dan had ik alle tijd om haar beter te leren kennen. 4 hele leuke intensieve dagen gehad aan de Goldcoast. Geen vakantie om uit te rusten, maar heb zo wel veel kunnen zien!
Na twee weken was de vakantie voorbij en werd het tijd voor hun eerste schooldag. Nu moet ik toegeven dat ik daar heel erg aan toe was. Ik heb de eerste twee weken echt wel heftig gevonden. Omdat de moeder er de eerste paar dagen nog niet was, legde de vader alles aan mij uit. Maar toen de moeder thuis was, keek zij er heel anders tegen dingen aan dan mijn hostdad. Heel vervelend, want dan begin je eindelijk een klein beetje te wennen en dan krijg je het gevoel dat je alles fout doet. Maar ik ben nu 7 weken verder en voel mij hier al veel meer thuis. Mijn weekenden ben ik vrij, en daar maak ik goed gebruik van! Naar de blue mountains, naar de Goldcoast, Manly scenic walk gedaan, chinatown gezien, QVB, fullmoonparty, naar Bondi beach geweest, naar Coogeebeach geweest, dagje movieworld, dagje seaworld, gayparade, zelfs de Ikea hier bezocht, maar ook lekker wezen lunchen, uit eten en drankjes gedaan. Ik vermaak mij hier zeker! En wat een mooi land! En ik ga nog veel meer zien. Op naar de volgende blog dus maar!